7- 10 Februari CVA Mount Taranaki (Egmont)

Mount Taranaki is een vulkaan. We slapen bij een boer met uitzicht op deze vulkaan. John is echt de slechtste teamleider die je hebben kunt want hij is niet sociaal. Ik heb nog nooit zo'n saaie groep kunnen hebben. 6 Aziaten en een francaise. Er wordt amper een woord gewisseld laat staan gelachen. Het project daar en tegen is prachtig. Er is een stuk land beschikbaar gesteld door de locale melkfabriek Fontera Dairy. Hierop worden inheemse planten geplant o.a. door Douglas. Op scholen wordt veel gedaan aan educatie van inheemse natuur, vooral omdat het meeste is vergaan door europeanen en een hevige bosbrand jaren geleden. De school plant zaadjes van de Swanplant. Wij hebben deze plantjes geplaatst op de Rotary, zij worden gebruikt door de vlinder. De rupsen eten deze specieke plant en kunnen zich hierdoor vermenigvuldigen. We hebben deze dagen verschillende werkjes gedaan: grond onkruid vrijmaken, bedding waarin meer dan 1200 plantjes hebben gestopt, rupsen verwijderd van de jonge swanplantjes omdat die anders ondergaan aan het hevig geknaag van deze beestjes, de rupsen uitgezet in de volwassen swanplanten, netten gespannen over de nieuwe aanwas en zaden verzameld voor volgend jaar. Over zes weken zul je overal monniksvlinders rond zien vliegen op de Rotery. Verder hebben we nog een aantal natuurlijke trappen gemaakt in de duin. Dit was heel erg zwaar werk omdat ke al het zand weg moet scheppen. Goed voor je rugspieren! Ik zat samen met Amanda (powergirl) in een team en dat werkte heel goed. Ze is een leuke meid met een keiharde lach. De eerste nacht had ze onder haar badlaken geslapen en had het koud gehad. Ik had John gevraagd of er ergens nog een deken voor haar was en gelukkig wel twee! Ze had op de bank geslapen de eerste nacht en vonden we een kamer met een tweepersoonsbed en of ik haar gedachten kon lezen. No, Amanda you're NOT gonna sleep on this bed tonight! Waarop ze keihard lachte en me ondeugend aan kijkt. Ach, de meiden zijn na drie dagen best wel aardig maar er zit niet echt initiatief in, andere cultuur. Ze zijn eigenlijk contant aan het koken in de keuken, er wordt wat wegsmakt gedurende de dag. Dat smakken dat doen ze eigenlijk allemaal en sloffen, ze tillen gewoonweg hun voeten niet op. Gisteren waren we vrieg klaar en heeft John ons nog naar een oorspronkelijk regenwoud gebracht waar alle dieren die er niet horen worden weggehouden. Bijv. de buidelrat (possum) is een enorm groot probleem in de parken omdat deze de bomen compleet wegvreet. Daar vlogen kleine zwart/witte vogeltjes die volgens de Maorie spirits zijn ogen zijn. Zo was er eenairwortel die je kunt eten, smaakte naar asperges. Maori toiletpapier en een plant goed voor wondjes in je mond. Dat spul was enorm bitter, gadver. Er zijn veel projecten in N-Z om alle inheemse dieren en planten weer terug te laten komen en alle import van de europeanen weg te halen om zo de oorspronkelijke natuur weer terug te laten komen. Zo zijn er hier enorm veel soorten varens waaronder de bekendste de Zilvervaren. Teruggekomen in het huis was er een replica MG en een mountainbike bij gekomen. Patrick is een jongen uit Zwitserland die vanuit Auckland is komen fietsen. Hij gaat zaterdag de vulkaan Taranaki ( Mt Egmont) beklimmen. Hij ziet er goed uit en de meiden denken allemaal dat ik aan het flirten ben. Eigenlijk is het gewoon fijn om met een gelijkgestemde te praten. Hij is rond dezelfde tijd in Wellington dus misschien zie ik hem daar nog. Heerlijk verse muntthee met elkaar gedronken die ik uit de Rotarytuin had meegenomen. Vanmorgen 8.30 vertrokken aan de terugreis naar Mt Eden bij Auckland naar het CVA-huis. Kijken of ik nog een nachtje illegaal kan blijven in je huis want morgen begint mijn 6-daagse trip hoogtepunten N-Z.