28 - 29 januari 2015
Blijf op de hoogte en volg Diana
30 Januari 2015 | Sri Lanka, Sri Lanka
Terwijl ik dit zit te typen in hetzelfde tentje is licht al vier keer uit geweest. Het onweert en regent het nu en het hele blok heeft geen electriciteit meer.
Vanmorgen terug naar de tempel want de foto's zijn onscherp. Alsof de goden er een spelletje van maken. Hopelijk wil de monnik nog eens fotomodel spelen. Ik vind de tempel terug en er is een andere monnik (lelijker ;-() maar hij wil me graag helpen. Daarna de stad in, Mt. Livinia is opgesplitst in een stadsgedeelte en een stranddeel. Ik loop op de hoofdweg en ga de strategie helemaal gooien, zet mijn grootste lens er op en confronteer de mensen met de camera. Zo is meteen duidelijk of ze akkoord gaan en dan heb ik meer tijd. Na zo'n goede nachtrust kan ik wel weer lachen om al die aandacht. Ik heb vandaag nog maar een blanke gezien en die lachte niet eens naar me. De hoofdstraat is lang en het is een chaos. Het verkeer maakt een lawaai en luid toeterend maken ze aan elkaar duidelijk welk plekje van de straat van hun is. Er schiet een stadsbus langs me heen en laat als een mistmachine een wolk van donker zwarte mist achter. Sri Lanka heeft nog heel wat in te halen over duurzaamheid want ik zou niet gek staan te kijken als de smogmeter hier hoog scoort. Ik besloot om door te lopen naar t strand om nogmaals de krottenwijk te fotograferen en het kleine tempeltje aan de rand van de zee. Hier heeft tien jaar geleden de tsunamie heeft huisgehouden. De huisjes staan dicht aan de zee en wie weet wie er in deze huisjes familie is verloren aan deze natuurramp. Wanneer je verder kijkt dan zie je in de verte grote luxe wolkenkrabbers staan. Wat een groot contrast is hier zichtbaar. De lokale mensen zien er ruw uit maar wanneer je oogcontact maakt dan verschijnt er een glimlach. Zoals David gisteren mij vertelde, willen deze mensen dat we terugkomen naar hun land en dat er meer toerisme komt. Daarom is er een toeristenpolitie die de mensen goed onder controle heeft. Ik heb me geen enkel moment oncomfortabel gevoelt, je kunt hier ongerust met een dure camera over straat. Ze houden elkaar goed in de gaten en je krijgt snel aanspraak met mensen die je graag helpen. Ik loop verder en kom David weer tegen. Hij loopt met een bosje aloë verae. Zijn kano is stuk dus hij probeert creatief op andere manieren zijn kost te verdienen. Hij heeft een zoontje van zeven en leeft met zijn vrouw en moeder in zo'n huisje. Hij zou het liefst zien dat zijn zoon bouwvakker wordt ipv visser. Zo hoeft hij niet over t strand te leuren. David is een gelukkig mens zoalshij zelf zegt, is hij in blijde gezondheid wat voor hem t belangrijkst is. Ik mag m wel. Voor de lunch loop ik een lokaal tentje in voor curry met rijst. De ober ziet mijn camera en hoor dat hij werkt voor filmproducties. Hij kijkt naar mijn beelden en vind de standpunten erg goed. Ik weet dat hij loopt te flirten maar t siert mijn trots. Het eten is lekker en hij komt met adresgegevens van een persoon in de indiaase filmindustrie. Ik zou contact op moeten nemen omdat ik er zo mooi uit zie, ahaa! Voor ik kan betalen komt er een man binnen. Hij wijst op een deur buiten en komt met een bevel. Voordat ik het door heb wordt de lichtknop omgezet en de zaak gesloten. Ik reken af en vertrek. Ik loop terug en ga naar kamer voor mijn middagdutje. 's Avonds nog even gedag zeggen in Carcoal en de tas pakken. Morgen naar Negombo voor de laatste momenten in Sri Lanka. Wat een geluk dat ik zoveel moois heb mogen ervaren en vastleggen. Het is weer een onvergetelijke ervaring.
-
30 Januari 2015 - 08:01
Joke Buurvrouw Adri:
Tjonge Diana, ik lees af en toe ook je verhaal, wat maak je allemaal mee zeg! Wat een indrukken! Zorg goed voor jezelf en vooral geniet geniet geniet! Groetjes Joke de buurvrouw van Adri. -
30 Januari 2015 - 09:37
Jos Ruijssenaars:
Dag Diana, als ik je verslagen lees van de laatste dagen, krijg een behoorlijk chaotisch gevoel. Waarschijnlijk beleef jij het wel wat rustiger. Het geheel maakt me nóg nieuwsgieriger naar de foto-resultaten. Zorg goed voor jezelf. Hartelijke groet, Jos R. -
30 Januari 2015 - 10:01
Loekie Verhart:
Beste Diana,
Goed dat je de laatste dagen probeert uit te rusten. Dat wat luxere hotel heb je zeker verdiend met alle wat minder comfortabele plekkies. Neem het er van.
Dank je wel voor een mooi reisverslag.
Groetjes,
Loekie -
30 Januari 2015 - 14:50
Margreet En. Gerry:
hoi Diana
Het is maar goed dat je het allemaal hebt opgeschreven en er foto,s van hebt gemaakt
Want het is te veel om te onthouden wat maak jij veel mee.
Blij dat je zo geniet nog even en dan ben je weer thuis dikke knuffel van ons. -
30 Januari 2015 - 19:50
Adri Wondergem:
Nou, nog even en het zit er weer op. Veel gezien, veel meegemaakt en beleeft. Als je weer veilig thuis bent dan inderdaad de foto's, dan hebben we het beeld compleet!
Voorspoedige reis naar huis gewenst en welkom in dit koude en natte en gladde Nederland!
Tot ziens,
Adri -
31 Januari 2015 - 09:38
Linda:
Hoi Diana, wat een geweldige tijd heb je daar gehad. Ook wij hebben weer genoten van alle verhalen. Goede reis en misschien kunnen we weer een iets afspreken? Groetjes Theo en Linda. -
02 Februari 2015 - 19:53
Daddy:
Blij dat je weer thuis bent maar toch ook weer jammer dat de verplichtingen weer op je wachten, maar goed ook anders ben je wel erg vroeg een PENSIONATA.
zo zie je maar dat je naar je vader moet luisteren die zegt dat je met een dubbeltje de wereld rond komt en het bewijs heb je maar weer geleverd ondanks het een eurootje is geworden maar deze ervaring(en) pakken ze niet meer af en heb je weer gezien dat de wereld mooier is dan je denkt en ik (wij)heb nu ervaring met onze reis .
Nou meisje tot ziens zakmazeggu.xxxx.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley