Blue Lake
Door: dianabeekvelt
Blijf op de hoogte en volg Diana
29 Januari 2012 | Australië, Melbourne
Mijn reis begon al vroeg in de morgen. Misha dropte me af bij station in Footscray Melbourne. Ik kocht een retourtje Mount Gambier met de trein tot Ballarat en daarna met de bus. Bij het wachten raakte ik in gesprek met een moeder en zoon. Zij haar een jaar of twintig geleden voor twee maanden in Veghel bij Mars gewerkt. Ze wist nog heel erg veel te vertellen over Nederland en het viel me weer op dat de mensen hier oprecht geinteresseerd zijn. We hebben ontzettend gelachen met elkaar dus die treinreis vloog om. In de bus kwam een oud vrouwtje naast me zitten van 85 en zij vertelde over de tijd dat zij veel had gereisd in India. Een fief wijfje voor haar leeftijd! Haar zoon had een motorongeluk gehad en een moest zijn onderbeen missen. Maar het was helemaal goed gekomen met hem. De tijd vloog om. Het is geweldig om de verschillende landschappen in elkaar over te zien gaan. Aangekomen in Mt Gambier moest ik een stuk lopen naar de Old Goal. Het was heel erg warm en zelfs met een kleine rugtas gutste ht zweet over mijn rug. Het viel me op dat de stad veel groter was dan in mijn beleving. De stad ligt achter een vulkaan met vier meren. Blue Lake is de bekendste en heeft een fantastische blauwe kleur in deze tijd, in de winter (vanaf maart) veranderd de kleur naar staalblauw/grijs. De gevangenis heeft tot 1995 dienst gedaan en is gerenoveerd naar een hostel. Keurig nette kamers en ongelofelijk schoon! Het waas er erg rustig en ik sliep met nog een stel uit Amerika. 's Avonds ben ik naar Lake Valley gewandeld voor een schitterende zonsondergang. Nog geschollen van een rondspringende walabi op mijn pad. De volgende dag een wandeling gemaakt om Blue Lake die gebruikt wordt voor de drinkwatervoorziening van de stad. De temperatuur was weer hoog en na zo'n 4 km wilde ik graag een duik nemen in Lake Valley. Ik wandelde door waar een een mevrouw me kon vertellen dat ik de verkeerde kant op was gelopen om aan de voet van het kratermeer te komen. Diana weer op haar slippertjes het meer voor driekwart terug lopen. Maar wie doorzet zal wat bereiken en daar lag ze dan eindelijk met haar bezwete lichaam in het koele water. De volgende dag ging ik alweer terug naar Melbourne, nog even een museum bezocht over Aboriginals en de vulkaan. Deze dagen zijn om gevlogen.