27 Feb Sydney naar Koh Mak

Vannacht ging mijn bus om 1.00 naar de luchthaven. Heb een beetje in de receptie van het hostel gehangen en wat film gekeken want voor die paar uur ga ik geen bed meer boeken.  Op het vliegveld nog wat geslapen want in Auckland was alles dicht. Vliegtuig was op tijd en ik had een plaatsje bij het raam. In het vliegtuig de film Margaret Tacher door Merel Streep, mooi gefilmd maar wel traag. De zonsopgang was prachtig in de lucht. De kleuren van rood, oranje naar blauw verschijnen als een streep maar kleuren de hele lucht intens en zwakt later weer af als het licht is geworden. 
Het uitchecken in Sydney was een ware ramp. Rije lange wachttijden, koffers worden opengemaakt en drugshond wordt ingezet. Mijn appel uit Nieuw Zeeland mocht helaas niet mee. Ik moest rond tien uur wachten op mijn transfer naar Bangkok dus heb van ellende de trein gepakt naar de stad. Daar ben ik nog in een grafische school beland. Het was heerlijk weer aan de haven maar het zweet gutste over mijn rug voor de zoveelste keer. Zag me al met mijn stinkende zooitje naast iemand in het vliegtuig te moeten zitten. Heb op het vliegveld me ruim laten besproeien met een luchtje van Versace! Nog een powernapje gemaakt op gate 31 waarna ik in gesprek raakte met Roseanne uit Rotterdam. Zij heeft de oostkust in australie met campervan gedaan en vond het helemaal niet leuk maar vooral te duur. 
Wat ben ik toch een gelukkig mens om de zonsopgang en ondergang in de lucht te mogen meemaken op 1 dag. De kleuren zijn zo intens, alsof de lucht in brand staat. Het land is naar Bangkok al tijden zonder huizen aan me aan het voor trekken. De kleuren zijn van roestig bruin tot geel en donkerblauw. Met de rivieren is het net of ik naar een groot stuk entrecote aan kijken ben met allemaal aderen. Ik heb het gevoel dat ik hier wat mee verder moet doen. Ik heb een hoop foto's gemaakt maar geen enkele zal de werkelijkheid benaderen. 
Ze had een kamer geboekt in Bangkok dichtbij Khao san road dus konden we een taxi delen en kom ik nog een douche pakken. Mijn bus naar Leam Nomb zou vandaar vertrekken. Wat misschien wel het belangrijkst van alles was: een lekker biertje scoren in de drukke straat in Bangkok! Die hadden we toch wel verdient na zo'n dag reizen. 
Om 5:00 zou het minibusje moeten vertrekken bij de bushalte. Je wilt het niet weten maar écht niemand kon me precies vertellen hoe ik moest reizen want ik moest een ticket hebben van het reisbureau die pas om 9:00 open zou gaan. Uiteindelijk via een taxi en bus op het busstation in Ekamai gekomen waar ik wel een ticket kon kopen. Zit nu dus in de minibus zo'n vier uur te hobbelen en dan hoop ik de speedboot van 12:00 te halen. De boot ging om 12.30 en een jongen van Island Hut kwam me ophalen van de pier. Ik kreeg een schitterend hutje nr. 1 aan het strand toegewezen. Marion, Steve en de kinderen Luca en Tiam gaven me een warm ontvangst.